You say: Remember the small things

terraza (foto)

A estas alturas de agosto parece imposible pero ayer esta era la visión desde nuestra terraza. Hoy llueve, está un día bochornoso y gris pero me siento llena de energía. Tengo ganas de todo, de hacer muchas cosas. Tengo la mente resplandeciente contrastando con la opacidad del día. Creo que necesito viajar a Portugal más a menudo porque regreso con renovadas ilusiones. Ayer, mientras volvíamos en coche la temperatura fue bajando de 36 a 21 y el paisaje iba cambiando pero no la sensación de haber sido enormemente feliz. Escuchando un tema de Lali Puna recordé que todo es siempre mucho más sencillo y que tenemos que disfrutar más de las pequeñas cosas. Gosto imenso.

I Say Goodbye Too Often... como Peter

Resulta eternamente gratificante poder confiar nas persoas (fotos)

First I'm here and then I'm there
Then I'm here and then I'm there
From there I'll go anywhere

And there's always somewhere
That I'll be going
And I just might go without you knowing
Any place from China to Brazil
I said any place from North Carolina to Israel

But most of the people that I know
Are the kind that I like to tell when I go
I'm lucky to have so many good friends
But because it is so often that I am going
And because I tell most of the people I'm going
I say goodbye too often
I say goodbye too often

Old news: airport security
New news: too much airport security
And I say goodbye too often

Old news: Unpack the suitcase
New news: It's on the plane
And I say goodbye too often

Old news: This place looks nice
New news: It's time to leave again
And I say goodbye too often

Old news: I like the food here
New news: I had good food there once
And I say goodbye too often

Old news: Goodbyes are hard
New news: Goodbyes are still rough
And I say goodbye too often

Old news: I'll miss you when I'm gone
New news: I miss you cause I'm gone
And I say goodbye too often

Old news: Time heals all wounds
New news: Time heals all tunes
Time heals all tunes
And I say goodbye too often

I say goodbye too often
Hello, hello
I say goodbye too often
Hello, hello, hello
I say goodbye too often
Hello, hello, hello
Hello, hello, hello
I say goodbye too often
Hello, hello, hello
Hello, hello, hello
Hello, hello, hello
Hello, hello, hello
Hello To Nils, Peter Broderick

Benidorm

Benedicta e Jose Antonio con Chita en Benidorm

En ocasións as palabras sobran porque as imaxes falan solas.

Cousas que non cambiarán

Foto Minero, reportajes gráficos, 1966 (foto)

Esta foto paréceme brutal. Gústanme as fotografías de antes. De vez en cando collo os vellos albumes que teñen meus pais e míroos unha e outra vez, coñézoos de memoria.

Case 45 anos separan este retrato do momento presente. É toda unha vida. Unha vida de alegrías, de decepcións, de bos e malos momentos, de mozas, de festas e bailes, de fillos e netos, de traballo, moito traballo.
Os maiores sempre din que temos moita sorte, que todo o temos feito, que esta vida de agora non é como a de antes. Probablemente teñan razón ainda que eu en ningún momento entendín a vida como algo sinxelo. Efectivamente, a nosa realidade non é a mesma é moi distinta a aquela época pero estou segura que, en esencia, sempre haberá cousas que non cambiarán.

Simplemente unha cuestión que me ten moi intrigada: sendo o Foz dos anos 60 como era (fixádevos como era a estrada, ou máis ben o camiño) onde comprarían a roupa? de onde sacarían esas gabardinas? porque mira que ían impecables...

De esquerda a dereita: Tilano, Pedro de Marité, o Gorrión, o Paparuxo (meu pai), o Bolico, o Chirolo e o Tobaneco.

Evaristo o cesteiro

cesta de Evaristo (foto)

No meu pobo todos os martes pola mañá hai mercado na dársena do porto. A verdade non é que sexa un gran mercado pero a mín encántame ir e revolver en todos os postos, con sorte igual podes atopar algo que realmente mereza a pena. De todos os xeitos, a visita nunca será en balde porque sempre podes traer cereixas, pexegos ou mazás de "Frutería Mucha" (que está todo riquísimo).

Hoxe aproveitando que estaba Carla de vacacións fumos as dúas e coñecimos a Evaristo o cesteiro (bueno, coñecino eu porque Carla que é ela mui internacional xa sabía quen era este bo home pois o seu fillo pequeno estudou con ela no colexio) Pois ben, Evaristo tiña unha mercancía única. Carla mercoulle unha tabla de madeira para cortar e eu unha cesta que, probablemente, sexa a máis bonita que vin nunca.

Para máis cousa curiosa o fillo do cesteiro que tamén se chama Evaristo, é surfer e foi co noso amigo Emili a Indonesia o ano pasado. estívome contando as mil e unha marabillas da viaxe o cal ainda me deu máis ganas de seguir (ou máis ben de empezar) co surf en serio. As mañás de martes dan para moito e o surf está en todas partes ata nun posto de cestos no mercado.